Na Salonie trwa gorąca dyskusja dotycząca zbliżającego się szczytu UE poświęconemu agresji rosyjskiej na Gruzję i aneksji dużej części terytorium tego państwa przez Rosję. Rozpoczął ją dzisiaj Paweł Kowal, który z samego szczytu SG z zupełnie niezrozumiałych względów sugerował, że problem gruziński jest problemem PO („Gruziński problem PO” http://pawelkowal.salon24.pl/90579,index.html). Później w to samo miejsce trafił kuriozalny wpis Woodya, który jest tak niechętny obecnemu prezydentowi, że postanowił nie czekać na zakończenie szczytu i „z góry” orzekł, że L. Kaczyński został wyrolowany przez obecnego przewodzącego UE („Jak Sarkozy roluje Lecha Kaczyńskiego i przy okazji Polskę (http://lepszejutro.salon24.pl/90605,index.html)
Jak to zwykle u nas poważni, wydawałoby się, komentatorzy nie są w stanie wznieść się ponad naszą nieustającą wojenkę polsko-polską i zamiast skupiać się na tym jakie interesy ma Polska do załatwienia na zbliżającym się szczycie toną w miałkiej i infantylnej dyskusji o tym kto bardziej szkodzi Polsce – premier D. Tusk, czy prezydent L. Kaczyński. Wyciągane są jakieś absurdalne tematy zastępcze, w stylu czy lepiej, że Kaczyński jedzie, czy lepiej żeby nie jechał, kto go zaprosił, czy wreszcie, czy celem nadrzędnym jest wspólne stanowisko UE, czy lepiej stawiać sprawy na ostrzu noża. Oczywiście, jakie to stanowisko miałoby być szanowni dyskutanci już pomysłu nie mają. Ma być wspólne i już będzie sukces. Tymczasem Polska ma na szczycie do załatwienia tylko trzy sprawy. Sprawy łatwo definiowalne i zupełnie nie jest dla mnie zrozumiałe, dlaczego nikt ich głośno nie formułuje. Tak jak wspomniałem „nasze” sprawy są trzy:
- Doprowadzić do tego, żeby efektem szczytu było nie tylko werbalne potępienie Rosji, ale żeby były to konkretne działania w sferze politycznej i gospodarczej.
- Podnieść sprawę Gazociągu Północnego i zmontować koalicję (Szwecja, Czechy, Wielka Brytania, Litwa, Łotwa, Estonia, Dania), która zażąda od Niemiec wycofanie się z projektu
- Ustalić konkretną datę powstania harmonogramu przyjęcia Ukrainy do UE.
Pozwolę sobie jeszcze na krótkie uzasadnienie, dlaczego uważam powyższe sprawy za najistotniejsze i konieczne do załatwienia na szczycie:
Ad1. Nie trzeba wielkiej przenikliwości, żeby dostrzec analogię pomiędzy tym, co dzieje się obecnie, a tym co działo się w latach 30 ubiegłego wieku w Europie. Oto jedno z państw używa siły militarnej wobec słabszego państwa i anektuje część jego terytorium, a równocześnie nie ukrywa swoich apetytów dotyczących kolejnych państw regionu. Jeśli Europa Zachodnia dzisiaj odpuści to Rosja po załatwieniu swoich spraw z państwami byłego ZSRR zapragnie rozszerzyć swoje wpływy poza tą granicę. Tylko zdecydowana reakcja teraz może uchronić świat zachodni od „i hańby i wojny”.
Ad2 Przez długi czas i Rosja i Niemcy twierdziły, że projekt Gazociągu Północnego jest tylko i wyłącznie projektem gospodarczym, mimo horrendalnych kosztów tego przedsięwzięcia. Działania Rosji w Gruzji pokazują, że nie jest to państwo pokojowo nastawione wobec sąsiadów, a wczorajsze otwarte groźby „militarnej odpowiedzi” wobec Polski wypowiedziane przez prezydenta Rosji w TV Al. Jazeera to niezwykły prezent. W tej sytuacji Niemcom będzie niezwykle trudno bronić swojej obecności w projekcie.
Ad3 Zdanie: „Nie ma wolnej Polski bez wolnej Ukrainy” mogłoby wystarczyć za cały komentarz, ale dodatkowo warto zauważyć, że ustalenie harmonogramu dla Ukrainy da jasny sygnał Moskwie, że Zachód nie akceptuje lansowanej przez Rosjan koncepcji „stref wpływów”, w której państwa byłego ZSRR są właśnie w wyłącznej strefie wpływów Moskwy.
Osobiście jest mi w tej chwili zupełnie obojętne, kto pojedzie na szczyt i kto będzie reprezentował Polskę. Istotne jest tylko czy polska delegacja będzie skuteczna i czy powyższe kwestie zostaną załatwione. Jeśli nasze sprawy „polegną” na szczycie, wtedy na pewno się zainteresuje, kto był na szczycie i kto nas reprezentował i z cała pewnością będę o tym pamiętał przy urnie wyborczej
Komentarze